موارد اورژانسی درمان ارتودنسی

شکستن سیم

شکستن سیم مشکل شایعی است. سعی نکنید سیم را خودتان خم کنید یا ببرید، چون ممکن است وضعیت را فقط بدتر کنید.
اگر سیم در لثه یا گونه فرو می‌رود، سر سیم را با وکس (موم) ارتودنسی یا پنبه مرطوب بپوشانید
و به سرعت با متخصص ارتودنسی تماس بگیرید.
سیم شکسته پیشرفت وضعیت را به تاخیر می‌اندازد و زمان درمان را طولانی‌تر می‌کند.

شل شدن بند یا براکت

بریس شل یا شکسته باید فقط و فقط توسط متخصص ارتودنسی ترمیم شود، اما تکان خوردن جزئی براکت را می‌توانید با استفاده از مقداری موم برطرف کنید.
برای این کار بند شل شده را با احتیاط بردارید، دقت داشته باشید که باند لق محل مناسبی را برای جمع شدن بزاق و باکتری‌ها ایجاد می‌کند.
اگر سیم در گونه‌ها فرومی‌رود، از متخصص ارتودنسی بخواهید مشکل را برطرف کند و تا زمان مراجعه به کلینیک
تکه‌ای از موم را روی نوک سیم قرار دهید تا اذیتتان نکند.

ارتودنسی

یکی از رشته‌های تخصصی دندان‌پزشکی است.
این کلمه مرکب است از دو واژهٔ لاتین «ارتو» به معنای «راست» و «درست»، و «ادوس» یا مشتق آن «دنس» به معنای «دندان».
ارتودنسی یکی از مهم‌ترین رشته‌های تخصصی دندانپزشکی است. همچنین اولین تخصص معرفی‌شده در دندانپزشکی می‌باشد.

کار ارتودنسی بیشتر تصحیح مال اکلوژن یا جفت‌شدن نامناسب دندان‌هاست.

این امر می‌تواند ناشی از موقعیت نادرست دندان‌ها یا دو فک نسبت به هم باشد، یا ممکن است درجاتی از هر دو مشکل در یک فرد موجود باشد.
درمان‌های ارتودنسی ممکن است تنها بر تصحیح موقعیت دندان‌ها یا تغییر الگو و جهت رشد
دو فک (درمان‌های ارتوپدیک) متمرکز باشد. از جنبهٔ دیگر می‌توان درمان‌های ارتودنسی را به درمان با دستگاه‌های ثابت و متحرک تقسیم کرد.
دستگاه‌های ثابت دستگاه‌هایی هستند که در طول درمان نیازی به خارج نمودن
آن‌ها از دهان توسط بیمار وجود ندارد و اجزای اصلی تشکیل‌دهندهٔ آن‌ها براکت و سیم می‌باشد.

بیشتر بخوانید

ارتودنسی و جراحی ارتوگناتیک