آیا درصورت انجام ارتودنسی حتما باید دندان خود را بکشیم؟

دربسیاری از موارد کشیدن دندان ها در ارتودنسی لازم نیست. گاهی اوقات برای ایجاد فضا در فک به منظور کاهش جلوزدگی دندانها، و یا شلوغی دندانها نیاز به کشیدن دندان است. ولی باید گفت اگر واقعاً نیاز به کشیدن دندان دایمی در درمان ارتودنسی لازم باشد بیمار نباید به خاطر ترس ازاین مساله از درمان صرف نظر کند. چرا که فضاهای ناشی از کشیدن دندان کاملاً با حرکات ارتودنسی بسته می شوند و بیمار به حالت نرمال رشدی صورت و نهایتاً هماهنگی مناسب صورت خود می رسد.

اولین مرحله مهم درمان در ارتودنسی معاینات و بررسی های دقیق متخصص ارتودنسی است تا آنچه لازم است برای بیمار انجام شود. درمان اغلب می تواند شامل حذف یا کشیدن بعضی از دندان ها برای از بین بردن تعدد و کثرت آن ها می باشد. به طور کلی، هنگامی که دندان های زیادی برای اندازه قوس یا کمان دهان درفک بالا یا پایین وجود دارد، ممکن است فضای کافی برای تنظیم و هم ردیف کردن دندان ها وجود نداشته باشد. یک راه حل معمول این است که فضای لازم را با کشیدن دندان ها باز کرد تا مابقی بتوانند به درستی در قوس دندانی قرار داده شوند. در عوض، زمانی که فضای کافی برای دندانی وجود دارد، باید دندانی کشیده نشود. دندان هایی که اغلب برای دلایل ارتودنسی برداشته می شوند دندان های پرمولر هستند. این دندان ها دقیقا بین دندان نیش و دندان مولر (بزرگترین دندان های عقب) قرار دارند.

برای مطالب بیشتر میتوانید به صفحه اینستاگرام دکتر فاطمه تیموری مراجعه کنید.

اولویت با کشیدن کدام دندان ها است

دندان های پوسیده خراب آبسه کرده پر شده یا حتی روکش شده در اولویت اول کشیدن دندان برای باز کردن فضای بین دندان های شلوغ هستند. در درجه بعدی دندان هایی که در انتهای قوس دهان قرار دارد یعنی دندان های شماره 4 یا 5 در اولویت کشیدن دندان قرار دارند.
نکته مهمی که در کشیدن دندان ها باید در نظر گرفت حفظ قرینگی است یعنی اگر دندانی از فک بالا سمت راست کشیده می شود باید دندان فک بالا سمت چپ نیز به منظور حفظ قرینگی کشیده شود. در ایده آل ترین حالت کشیدن دندان از هر طرف فکین یک دندان که دندان خراب و آسیب دیده است کشیده می شود. یعنی ممکن است برای درمان ارتودنسی 4 دندان کشیده کشیده شود و اصلا جای نگرانی وجود ندارد و فضای دندان کشیده شده پر می گردد.

دلائل کشیدن دندان در بزرگسالی

1. آسیب های شدید دندانی و بروز تروما
2. تحلیل رفتن ریشه دندان و غیر قابل بازگشت بودن و غیر قابل ترمیم بودن دندان آسیب دیده
3. دندان های شلوغ به خصوص در افرادی که فک کوچک و دندان های بزرگ دارند
دربسیاری از موارد کشیدن دندان ها لازم نیست گاهی اوقات برای ایجاد فضا در فک به منظور کاهش جلوزدگی دندانها، و یا شلوغی دندانها متخصص ارتودنسی تشخیص می دهد که نیاز به کشیدن دندان است.
ولی باید گفت اگر واقعاً نیاز به کشیدن دندان دایمی در درمان ارتودنسی لازم باشد بیمار نباید به خاطر ترس ازاین مساله از درمان صرف نظر کند. چرا که فضاهای ناشی از کشیدن دندان کاملاً با حرکات ارتودنسی بسته می شوند و بیمار به حالت نرمال رشدی صورت و نهایتاً هماهنگی مناسب صورت خود می رسد.
در اکثر مواقعی که بیمار دارای فک کوچکی است و دندان های بزرگی دارد ارتودنتیست تشخیص می دهد که برای اصلاح نامرتبی و شلوغی دندان های بیمار از او دندان بکشد. بعد از این که فضای استاندارد برای دندان ها ایجاد شد ارتودنتیست آن دندان های شلوغ را با تجهیزات ارتودنسی ردیف و منظم می کند.

نبایدهای کشیدن دندان

ارتودنتیست تلاش می کند دندان های جلویی را نکشد و تا حد امکان دندان های عقبی 4 و 5 را انتخاب کند. یک متخصص ارتودنسی دندان هایی که سالم هستند را برای کشیدن انتخاب نمی کند مگر این که دندان خرابی وجود نداشته باشد و در نهایت از دندان های عقبی بر حسب نیاز بیمار دندان کشیده می شود.
بیماری که فک کوچک را از پدر یا مادر و دندان های بزرگ را از یکی از آنها به ارث برده است دچار ناهنجاری شلوغی دندان ها می شود. زیرا دندان های بزرگ در فک کوچک نمی نشیند و فضای کافی برای ردیف و مرتب بودن ندارد. بنابراین دندان ها از هر طرف که توانسته اند رشد کرده اند و به دلیل عدم وجود فضای کافی دندانها بسیار شلوغ و نامرتب هستند . دندان های فشرده و شلوغ علاوه بر ظاهر غیر استاندارد سلامت دندان های دیگر را نیز تحت تاثیر منفی قرار می دهد. در اکثر این مواقع متخصص ارتودنسی برای حفظ سلامت دهان و دندان راهی جز کشیدن دندان ندارد بنابراین نسبت به این موضوع حساسیتی نداشته باشید و سعی کنید از نتیجه نهایی لذت ببرید.