انواع ارتودنسی (ارتودنسی ثابت، نامرئی لینگوال، اینویزیلاین و …)

انواع ارتودنسی :

1. ارتودنسی ثابت :

در ارتودنسی ثابت، متخصص ارتودنسی براکت‌ها را برروی دندان‌ها می‌چسباند و با استفاده از یک سیم، براکت‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند و همچنین کش‌های بسیار ظریفی به براکت‌ها انداخته می‌شود.در هر جلسه درمانی، کش‌هاتوسط متخصص ارتودنسی تعویض خواهند شد اما سیم‌ها در هر جلسه تعویض نمی‌شوند و همچنین قابل ذکر است که براکت‌ها تا انتهای دوره‌ی درمانی قابل جابه‌جایی نمی‌باشند. در ارتودنسی ثابت، بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج نماید.

مزایای ارتودنسی ثابت:

این روش انواع مختلف حرکات دندانی را بهبود می بخشد و همچنین جابه جایی و مرتب شدن دندان ها بر خلاف ارتودنسی متحرک با جزئیات بیشتری برای بیمار فراهم است.

معایب ارتودنسی ثابت:

تمیز کردن دندان ها در اطراف براکت دشوار است، هزینه درمان بیشتر از ارتودنسی متحرک است و در صورت آسیب براکت بیمار نمی تواند آن را از دهان خارج نماید.

2. ارتودنسی متحرک :

در ارتودنسی متحرک برای خارج کردن دستگاه، نیازی به وجود متخصص ارتودنسی نمی‌باشد و خود بیمار قادر خواهد بود تا دستگاه را هنگام غذا خوردن خارج نموده و پس از صرف غذا آن را در جای خود قرار دهد.این روش به منظور درمان، وابستگی شدیدی به بیمار دارد. لازم به ذکر است که این دستگاه شامل یک صفحه پلاستیکی به همراه سیم می‌باشد که دندان را با فشار ملایم و به تدریج حرکت می¬دهد.

مزایای ارتودنسی متحرک

این روش شست و شوی دندان‌ها را آسان می کند و از ریسک ابتلا به بیماری لثه می‌کاهد و برخلاف ارتودنسی ثابت هنگام نظافت دندان یا موارد دیگر، می تواند از دهان خارج شود.

معایب ارتودنسی متحرک:

مواد تشکیل دهنده این نوع ارتودنسی با گذر زمان از بین می روند و نیاز به تعویض دارند.

بیشتر بخوانید

لق شدن دندان در طول درمان ارتودنسی!!!

3. ارتودنسی نامرئی لینگوال:

اصطلاح لینگوال یا مخفی به معنی سطح داخلی (زبانی یاکامی) دندان در مبحث ارتودنسی می‌باشد. در ارتودنسی لینگوال بریس‌ها در سطح داخلی دندان‌ها توسط متخصص ارتودنسی چسبانده می‌شود و برخلاف ارتودنسی معمولی، در ظاهر دندان تفاوتی ایجاد نمی‌کند. این روش در بین بزرگسالان و افرادی که بنا به دلایلی علاقه‌ای به وجود بریس‌ها بر روی دندان خود ندارند، استفاده می‌شود. ازطرفی می‌توان بیان کرد که چسباندن براکت‌ها دراین روش برای متخصص ارتودنسی به نسبت روش معمولی مشکل‌تر می‌باشد.زیرا بیمار می‌بایست سر خود را به قدری عقب نگه دارد که متخصص ارتودنسی بتواند بادقت براکت‌هارا در قسمت داخلی دندان‌ها نصب کند.

4. ارتودنسی به روش سیستم دیمون:

یکی از جدیدترین سیستم ‌های ارتودنسی، درمان به روش دیمون، که بهترین نوع براکت ‌های سلف لیگیت می‌باشد. دراین روش به جای استفاده از براکت‌های معمولی از کش برای نگهداشتن براکت‌هایی با قابلیت باز و بسته شدن خودکار کشویی استفاده می‌شود. در واقع می‌توان گفت وایر ارتودنسی می‌باشد و احتیاجی به کش یا گره استیل روی براکت‌ها نمی‌باشد. درنتیجه مدت زمان درمان کوتاه تر همراه با مراحل درمان سریعتر را به همراه خواهیم داشت.

5. ارتودنسی اینویزیلاین

ارتودنسی اینویزیلاین به ارتودنسی ژله‌ای معروف می‌باشد که ازپلاک‌های شفاف ونازک با هدف نظم بخشیدن به دندان‌های شما استفاده می‌گردد. این پلاک‌ها به صورت اختصاصی برای هر فرد و توسط تکنولوژی تصویربرداری سه بعدی آماده‌سازی می‌شوند. بیمار هریک از این پلاک‌ها را به مدت دو هفته در دهان خود جای می‌دهد و تنها کافی است تا در هنگام غذاخوردن، نوشیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، آنها را از دهان خارج کند. پس در هر مرحله درمانی، متخصص ارتودنسی تعدادی ردیف‌کننده به بیمار تحویل می‌دهد. این جایگزینی ردیف‌کننده‌ها،دندان‌های بیمار را هفته به هفته مقداری حرکت می‌دهد تابه موقعیت نهایی برنامه‌ریزی شده توسط متخصص ارتودنسی برسند.

بیشتر بخوانید

دستگاه های متحرک ارتودنسی را بشناسید

6. ارتودنسی سرامیکی

براکت‌های سرامیکی که دراصطلاح به آنها براکت‌های بیرنگ، شفاف یا شیشه‌ای نیز گفته می‌شود،از مواد کامپوزیتی همرنگ با رنگ دندان تهیه می‌شوند. بیماران بزرگسال تمایل بیشتری به انتخاب این نوع براکت‌ ها دارند زیرا بسیار شبیه دندان بوده و حتی از فاصله یک متری هم قابل تشخیص بر روی دندان‌ها نیستند.