فاصله بین دندان ها
نکاتی که باید به خاطر داشت
در بسیاری از موارد، فاصله بین دندان‌های جلویی ردیف بالا خودبخود بسته می‌شود.
یک متخصص بهداشت دهان یا یک ارتودنتیست می‌تواند تشخیص دهد که یک فرد به درمان ارتودنسی نیاز دارد یا خیر.
درمان‌های ارتودنسی معمولاً از حدود ۱۰ یا ۱۱ سالگی شروع می‌شوند.
ممکن است فاصله خودبخود بسته شود
در بسیاری از موارد، شکاف بین دندان‌های جلویی فک بالا خودبخود بسته می‌شود.
گاهی اوقات، هنگامی که دندان‌های نوزاد (حدوداً در شش تا نه ماهگی) شروع به رویش می‌کنند،
دندان‌های جلویی فاصله داشته و فرنوم به پایین لثه چسبیده است.
اما معمولاً تا سن یک سالگی فرنوم کوتاه‌تر شده و با رشد دندان‌های بیشتر هرگونه فاصله‌ای از بین می‌رود.
اگر در بزرگسالی نیز فاصله‌ای وجود داشته باشد، معمولاً رویش یک دندان آسیاب بزرگ، دندان‌های جلویی را به هم نزدیک‌تر می‌کند.
پیشگیری
از ایجاد هر فاصله‌ای نمی‌توان جلوگیری کرد. برای مثال،
اگر دلیل فاصله ایجاد شده افتادن یک دندان یا عدم هماهنگی بین اندازه فک و دندان‌ها باشد، نمی‌توان بدون درمان از ایجاد چنین فاصله‌ای پیشگیری کرد.
حفظ سلامت لثه‌ها برای حفظ سلامت دهان ضروری است.
مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور مرتب به پیشگیری از بروز بیماری‌های پریودنتال و تحلیل استخوان ناشی از آن‌ها کمک می‌کند.
می‌توان نحوه بلع کسانی که عادت زبان زدن به دندان دارند را با آموزش به آن‌ها برای فشار دادن زبان به طرف سقف دهان تغییر داد.
از بین بردن این عادت به جلوگیری افزایش فاصله بین دندان‌ها کمک می‌کند.
حفظ بهداشت دندان‌ها بعد از اصلاح فاصله بین دندان‌ها
در اکثر موارد می‌توان فاصله بین دندانی ناشی از مشکلات کودکی را به طور دائم حل کرد،
اما امکان رفع مشکلات ناشی از بیماری‌های لثه به این اندازه وجود ندارد، خصوصاً اگر بهداشت دندان به خوبی رعایت نشود.
همچنین به یاد داشته باشید که رزین‌ها یا ونیرها محکم هستند
اما امکان شکستن آن‌ها نیز وجود دارد. اگر مقدار زیادی غذاهای سفت بخورید، یا به دهانتان ضربه‌ای وارد شود، ونیر یا رزین می‌شکند.
