جینجیویت نوعی التهاب لثه است که معمولا به دلیل عفونت باکتریایی ایجاد می شود. چنانچه این عارضه درمان نشود می تواند به عفونت جدی تری به نام پریودنتیت پیشرفت کند.

به گفته انجمن دندانپزشکی آمریکا، جینجیویت و پریودنتیت دو عامل اصلی از دست رفتن دندان در بزرگسالان هستند. عفونت های دندانی می توانند سلامت و کیف پول شما را در معرض خطر قرار دهند. بنابراین توجه به عوامل خطر و نشانه های بیماری ضروری است.

علت ایجاد جینجیویت چیست؟

لثه ها در نقطه ای به دندان متصل می شوند. این فضای اتصال می تواند به محلی برای تجمع مواد غذایی و پلاک تبدیل شود که باعث عفونت لثه می گردد. زمانی که بیمار دندان های خود را به خوبی تمیز نکند، دچار تجمع پلاک می شود.

پلاک فیلم نازکی از باکتری است که دائما روی سطح دندان ها شکل می گیرد. با پیشرفت پلاک، این فیلم سخت تر شده و به تارتار تبدیل می شود. هنگامی که تارتار زیر سطح لثه را درگیر کند، می تواند موجب بروز عفونت شود.

عدم درمان جینجیویت باعث جدا شدن لثه از دندان و آسیب به بافت نرم و استخوان می گردد. در نتیجه دندان می تواند لق و ناپایدار به نظر برسد. در صورت پیشرفت عفونت لثه، دندان ممکن است از دست برود.

عوامل خطر

• کشیدن سیگار
• دیابت
• مصرف داروهای خاص (داروهای ضد بارداری خوراکی، استروئیدها، ضد انعقادها، مسدود کننده های کانال های کلسیم و شیمی درمانی)
• دندان های کج
• ابزارهای دندانپزشکی که به خوبی جایگیری نشده اند.
• شکستگی پر شدگی دندان
• بارداری
• عوامل ژنتیکی
• سیستم ایمنی ضعیف (مانند بیماران مبتلا به HIV/AIDS)

علائم جینجیویت

بسیاری از افراد نمی دانند که دچار جینجیویت هستند. ممکن است بیماری لثه هیچ گونه علائمی نداشته باشد.

با این حال، موارد زیر از علائم این عارضه هستند:

• لثه های قرمز، حساس یا متورم
• خونریزی لثه
• دور شدن لثه از دندان
• لق شدن دندان
• تغییر در محل دندان (مال اکلوژن)
• چرک بین دندان و لثه
• درد هنگام جویدن
• دندان های حساس
• عدم جایگیری پروتزهای جزئی
• نفس بدبوی مزمن که با مسواک زدن برطرف نمی شود.