ارتودنسی عموماً در سنین مختلفی انجام میشود، اما تعیین بهترین زمان برای ارتودنسی به عوامل متعددی مربوط است. برخی عواملی که در تعیین زمان انجام ارتودنسی تأثیر دارند شامل میشوند:
1. رشد جسمی:
بیشتر ارتودنتیستها توصیه میکنند که ارتودنسی بعد از رشد اصلی جسمی کودکان انجام شود. عمدتاً این مرحله پس از دوره نوجوانی آغاز میشود. این دوره حدود سن 12 تا 14 سالگی است.
2. توسعه دندانهای دائمی:
ارتودنسی اغلب بر روی دندانهای دائمی انجام میشود. بنابراین، انتظار میرود که تعداد کاملی از دندانهای دائمی در دهان شما رشد کرده باشند.
3. مشکلات ارتودنسی:
در برخی موارد، اگر مشکلات ارتودنسی جدی و ضروری وجود داشته باشد (مانند مشکلات در بلندی دندانها یا بسته نشدن صحیح فکها)، ارتودنسی ممکن است در سنین کمتری انجام شود.
4. توصیه پزشک:
تعیین زمان ارتودنسی بهتر است توسط یک پزشک ارتودنتی متخصص انجام شود.
پزشک میتواند با ارزیابی دقیق وضعیت دندانها و فکها، به شما پیشنهادات خود را بدهد.
بنابراین، به طور کلی نمیتوان یک سن معین را برای ارتودنسی مشخص کرد، زیرا هر فرد ممکن است شرایط مختلفی داشته باشد.
بهترین راهنمایی این است که با پزشک ارتودنتی مشورت کرده و بر اساس وضعیت شما، زمان مناسب ارتودنسی را تعیین کنید.
برای دیدن نمونه کارهای دکتر فاطمه تیموری متخصص ارتودنسی در اصفهان
میتوانید صفحه اینستاگرام ایشان را دنبال کنید.
ارتودنسی در بزرگسالی ممکن است به عوارض و مشکلات خاصی منجر شود. در زیر به برخی از این عوارض احتمالی اشاره میشود:
1. درد و عدم راحتی:
در مراحل اولیه ارتودنسی در بزرگسالان، ممکن است دندانها و فکها درد و عدم راحتی تجربه کنند. این علائم معمولاً پس از تنظیم دستگاههای ارتودنسی کاهش مییابند، اما در اوایل این فرآیند ممکن است ناراحتی وجود داشته باشد.
2. مشکلات تنفسی:
استفاده از برخی از نوعهای دستگاههای ارتودنسی ممکن است تأثیری بر روی تنفس دهانی داشته باشد و باعث مشکلاتی مثل خشکی دهان و کاهش توانایی تنفس از طریق بینی شود.
3. مراقبت دقیقتر از دهان:
افراد بزرگسال باید مراقبت دقیقتری از دهان و دندانهای خود داشته باشند. دستگاههای ارتودنسی میتوانند زیر محافظت دندانها باعث اندکی مشکلات بهداشت دهانی شوند. بنابراین، شیوههای بهداشت دهانی منظم و مراجعه منظم به پزشک ارتودنتی مهم است.
4. مدت زمان درمان:
درمان ارتودنسی بزرگسالان ممکن است مدت زمان بیشتری نیاز داشته باشد نسبت به کودکان و نوجوانان. این به دلیل تعداد دندانهای دائمی بیشتر و ساختارهای فکی پایدارتر در بزرگسالی است.
5. تغییرات جمجمهای:
در برخی موارد، انجام ارتودنسی در بزرگسالان ممکن است تغییرات جمجمهای نیز به دنبال داشته باشد. این تغییرات ممکن است به عوارض جمجمهای نظیر تغییر در شکل چهره منجر شوند.
6.احتمال از دست دادن یک الی چند دندان دائمی
7.امکان بازگشت مجدد ناهنجاری ها
برای اطلاعات دقیقتر و انتخاب بهترین گزینه ارتودنسی برای شما، بهتر است با یک پزشک ارتودنتی مشورت کنید. وی میتواند به شما توصیهها و پیشبینیهای خاصی برای موفقیت در درمان ارتودنسی در بزرگسالی ارائه دهد.
بهترین نوع ارتودنسی در بزرگسالان چیست؟
در دوران بزرگسالی افراد به نمایان بودن بریس های دندانی حساس بوده و در اکثر موارد نمیخواهند دیگران متوجه درمان آن ها شوند.به همین منطور می توان گفت بهترین نوع ارتودنسی د ردوران بزرگسالی ،ارتودنسی به روش های نامرئی می باشد.